Artroza

Odpowiadając na pytanie, czym jest choroba (artroza), należy zwrócić uwagę na jej polietiologiczny charakter. Mając różne przyczyny, wszystkie rodzaje chorób powstają w wyniku zakłócenia produkcji i samoleczenia komórek chrząstki.

Patogeny wewnętrzne lub zewnętrzne zakłócają odnowę komórkową, wywołując procesy rozwłókniania, ścieńczenia i całkowitego zniszczenia tkanki chrzęstnej. W przypadku rozpoznania artrozy stawów objawy i leczenie zależą od stopnia rozwoju patologii.

Artroza jest chorobą przewlekłą, w której na skutek zaburzeń metabolicznych dochodzi do postępu zmian zwyrodnieniowo-dystroficznych w strukturach stawowych wraz ze stopniowym niszczeniem tkanki chrzęstnej. Choroba objawia się silnym bólem stawów, sztywnością ruchu w godzinach porannych, a czasami ograniczeniem ruchomości.

Z biegiem czasu choroba prowadzi do upośledzenia funkcjonalności kończyny, dlatego należy skonsultować się z lekarzem, gdy pojawią się pierwsze objawy.

Wszystkie źródła medyczne piszą i mówią o artrozie, ponieważ jest to najczęstsza patologia stawów. Na różne rodzaje artrozy cierpi ponad 6% populacji, a choroba ta nie oszczędza młodych ludzi. Patologia wskazuje na zróżnicowanie płci ze względu na wiek: wśród młodych pacjentów dominują mężczyźni, natomiast w grupie ryzyka osób dojrzałych i starszych dominują kobiety.

Rodzaje i stadia choroby

Choroba zwyrodnieniowa stawów może zacząć się rozwijać jako pierwotna, idiopatyczna patologia w niegdyś zdrowym stawie, najczęściej w wyniku związanych z wiekiem zmian w metabolizmie i trofizmie w tkankach. Może to być również choroba wtórna, powikłanie urazu lub uszkodzenia powstałego w wyniku poprzedniego procesu patologicznego.

W zależności od lokalizacji wyróżnia się artrozę stawów:

• koksartroza - biodro;
• spondyloartroza - kręgowa, obejmująca krążki szyjne, piersiowe i lędźwiowe;
• unvertebral - kręgowy w okolicy szyi;
• gonartroza - kolano;
• Gonartroza rzepkowo-udowa to choroba zwyrodnieniowa kończyn dolnych, atakująca trzeszczkę i górną część kości udowej.

Choroba rozwija się stopniowo, czasem bardzo powoli, przez całe życie. Istnieją cztery główne stopnie artrozy:

• Stopień I, czyli początkowy, w którym proces zmian zwyrodnieniowo-dystroficznych dopiero się rozpoczyna, często bezobjawowo.
• Drugi stopień może objawiać się dyskomfortem, chrupaniem i lekkim bólem stawów.
• Stopień III charakteryzuje się zakłóceniem normalnego trybu życia z powodu częstego bólu, kulawizny i ograniczenia aktywności fizycznej.
• IV stopień artrozy to całkowite zniszczenie tkanki chrzęstnej na powierzchni stawowej, co prowadzi do unieruchomienia, deformacji stawu i silnego bólu. Na tym etapie choroby konieczna jest endoprotetyka, inne metody leczenia nie są już skuteczne.

W przypadku rozpoznania artrozy leczenie zależy od stopnia zaawansowania procesu patologicznego, jego pierwotnej lub wtórnej historii, wieku i chorób współistniejących u pacjenta.

Traumatolodzy ortopedzi wybierają najwłaściwszą taktykę leczenia, biorąc pod uwagę także możliwości leczenia chirurgicznego.

Objawy i oznaki choroby

Zmiany patologiczne pierwszego stopnia mogą nie dawać żadnych objawów. Często początkową patologię diagnozuje się przypadkowo, podczas badania z innego powodu.

W miarę rozwoju procesu głównymi objawami artrozy są ból o różnym nasileniu, kolorze, charakterze i częstotliwości. Może to być ból po wysiłku fizycznym, uprawianiu sportu, nocnym śnie lub chłodzeniu.

Ból może pojawiać się na początku dnia lub wraz z nagłym rozpoczęciem ruchu, zależy od warunków pogodowych i wilgotności powietrza oraz „przewiduje" zmiany pogody. Mówiąc najprościej, artroza stawów to stan, w którym „bolą Cię nogi z powodu pogody".

Może to dotyczyć dowolnej części układu mięśniowo-szkieletowego, ale szczególny nacisk wywierany jest na stawy kolanowe i biodrowe.

Objawy artrozy:

• blokada stawów, ograniczenie ruchu, sztywność rano;
• chrupanie, któremu niekoniecznie towarzyszy ból w pierwszych stadiach;
• uczucie tarcia w stawie podczas chodzenia;
• deformacja samego stawu;
• naruszenie symetrii ciała;
• kulawizna, „kaczy chód" po okresie długich okresów bezczynności;
• obrzęk, zaczerwienienie, obrzęk otaczających tkanek miękkich, jeśli występuje zapalenie kaletki, zapalenie błony maziowej;
• zmiany ciśnienia krwi;
• zawroty głowy, ból głowy;
• skurcze i skurcze mięśni.

U mężczyzn strefą ryzyka są okolice nadgarstka, kostki, okolicy skroniowo-żuchwowej i lędźwiowej. U kobiet szybciej ulegają zmianom kręgosłup piersiowy i szyjny, staw u podstawy dużego palca u nogi oraz stawy palców.

Rozpoznanie choroby

Patologię diagnozuje się na podstawie typowych objawów klinicznych, potwierdzając je sprzętowymi metodami diagnostycznymi.
Nowoczesny sprzęt pozwala na wizualizację tkanki, dając wiarygodny obraz stopnia procesu zwyrodnieniowego i stanu tkanki w dotkniętym obszarze.

• Zdjęcia rentgenowskie w kilku projekcjach pozwalają na wizualizację stawu, co pozwala ocenić stopień uszkodzenia.
• CT lub MRI są przepisywane w celu uzyskania trójwymiarowego obrazu stawu, zbadania stanu tkanek i wykluczenia nowotworów.
• Badania kliniczne krwi i moczu pozwalają wykryć lub wykluczyć choroby współistniejące, co pozwala ocenić stan organizmu.

Aby uzyskać dokładny obraz patologii, analizuje się wyniki dwóch lub więcej badań.
Aby wyjaśnić diagnozę i wykluczyć inne patologie, jeśli wyniki są wątpliwe, zaleca się dodatkowe badanie, które można przeprowadzić z udziałem lekarzy innych specjalizacji.

Leczenie artrozy stawów

Przed leczeniem artrozy konieczne jest zatrzymanie procesu dalszego niszczenia tkanki chrzęstnej i rozwoju bólu. Osiąga się to poprzez program terapeutyczny obejmujący następujące metody i środki:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne, które hamują procesy zapalne i łagodzą ból.
• Wstrzyknięcia kortykosteroidów do kaletki maziowej zatrzymują ostry proces zapalny i ból.
• Zastrzyki kwasu hialuronowego do kaletki maziowej przywracają płyn śródstawowy.
• Chondroprotektory, które mogą zatrzymać proces zwyrodnieniowo-dystroficzny w tkankach stawów.
• Innowacyjna technika PRP, czyli terapia plazmowa, uruchamia procesy samogojenia tkanek dzięki działaniu ostrzyknięć własnego osocza krwi pacjenta o dużej zawartości płytek krwi.

Wraz z rozwojem zaburzeń neurologicznych można przepisać leki uspokajające, przeciwbólowe, przeciwdrgawkowe, przeciwskurczowe i zwiotczające mięśnie.
Jak i czym leczy się artrozę stawów, gdy obraz patologiczny jest ciężki?

Spośród metod terapeutycznych najskuteczniejsza jest fizjoterapia.

Na etapie zaostrzenia artrozy kończyn dolnych, kręgosłupa, barków i innych stawów najlepsze wyniki wykazują kursy zabiegów fizjoterapeutycznych:

• Laseroterapia.
• Magnes.
• Promieniowanie UV.

Na etapie remisji przepisywane są następujące kursy:

• Elektroforeza.
• Induktotermia.
• Ultrafonoforeza z hydrokortyzonem.
• Elektromiostymulacja.
• Balneoterapia, zabiegi borowinowe, kąpiele radonowe.

Pacjentowi przepisano specjalny program fizjoterapii, regularne pływanie w basenie, aerobik w wodzie i kinezyterapię.
W razie potrzeby lekarz zaleca noszenie ortezy na dotknięty staw.

Czy leczy się artrozę 4–5 stopnia patologii?

Jeżeli metody lecznicze nie przynoszą rezultatów, choroba postępuje i wskazane jest leczenie chirurgiczne.

Rodzaj operacji stawu zależy od stopnia uszkodzenia tkanek:

• Artroskopia. Delikatna metoda chirurgiczna, podczas której zostaje zachowana integralność stawu, ale przy zastosowaniu technologii endoskopowej powierzchnie stawowe zostają dokładnie oczyszczone z narośli, osteofitów i nieprawidłowości.
• Osteotomia. Metoda polega na usunięciu części tkanki stawowej w celu przywrócenia symetrii stawu i wyeliminowania poważnych deformacji.
• Artrodeza, czyli unieruchomienie w wygodnej pozycji w celu późniejszego całkowitego zespolenia, bez możliwości dalszej ruchomości w stawie.
• Endoprotetyka. Metoda radykalnego leczenia chirurgicznego, polegająca na całkowitym lub częściowym zastąpieniu uszkodzonego stawu endoprotezą. Proteza dobierana jest indywidualnie pod kątem parametrów, musi w pełni zapewniać funkcjonalność tego stawu.

Wybór najlepszej metody leczenia należy do kompetencji lekarza.

Konieczna jest współpraca ze specjalistą, słuchanie jego zaleceń i dokładne ich przestrzeganie, wtedy leczenie zakończy się sukcesem i pozwoli na prowadzenie normalnego trybu życia bez specjalnych ograniczeń.

Przyczyny choroby

Zmiany w tkankach związane z wiekiem, przebyte urazy i choroby są często złożonym czynnikiem rozwoju artrozy u osób po 50. roku życia.
Ale istnieje wiele innych patologicznych wyzwalaczy, które powodują zniszczenie tkanek stawowych:
traumatyczne uszkodzenie tkanek stawowych;

• powikłania innych chorób: zapalenie stawów, patologie tarczycy, procesy zakaźne, zapalne w organizmie;
• procesy autoimmunologiczne;
• hipotermia;
• nadmierny sport i aktywność fizyczna;
• otyłość, nieprawidłowy metabolizm.

Jeśli w prostych słowach powiemy, czym jest artroza, definicją byłoby „zniszczenie warstwy chrząstki w stawach".
W rezultacie chrząstka traci swoją naturalną elastyczność, nabiera szorstkiej powierzchni i mikropęknięć. Tkanka kostna narasta na uszkodzonych obszarach powierzchni chrząstki, tworząc guzki i wyrostki – tzw. osteofity.

Zapobieganie chorobom

Środki zapobiegające artrozie mają na celu zapobieganie nieodwracalnym zmianom zwyrodnieniowym w tkankach chrząstki, które pozbawiają osobę pełnego życia:

• Aktywacja procesów odzyskiwania. Uzupełnianie niedoborów chondrocytów (glikoprotein, proteoglikanów, kolagenu) w organizmie i aktywacja ich pracy.
• Kompletne odżywienie tkanki chrzęstnej. Zapewnienie wystarczającej aktywności ruchowej w celu normalizacji dopływu krwi do kości i okostnej.
• Zaleca się prowadzenie aktywnego trybu życia i włączenie do diety pokarmów bogatych we flawonoidy.
• Wzmocnienie struktur kostnych. Aby zapobiec zmianom patologicznym w obszarze tkanki kostnej, przepisuje się osteoprotektory.

W przypadku rozpoznania artrozy stawów objawy i leczenie zależą od stopnia rozwoju patologii. Im szybciej zostanie rozpoczęte leczenie lecznicze artrozy, tym większa szansa na przywrócenie funkcji stawów, utrzymanie ruchomości i jakości życia.

Leczenie chirurgiczne pozwala przywrócić utraconą już funkcjonalność.

Traumatolodzy ortopedzi zrobią wszystko, co w ich mocy, aby poprawić Twoje zdrowie i przywrócić radość z ruchu. W diagnostyce i leczeniu artrozy profesjonalni lekarze opierają się na najlepszych światowych doświadczeniach – protokołach medycznych o potwierdzonej skuteczności. Wszystkie istotne decyzje podejmowane są wspólnie w porozumieniu z lekarzami innych specjalizacji. Po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych zabiegów leczniczych i operacjach schemat terapii rehabilitacyjnej zostanie dobrany indywidualnie, przy pełnym wsparciu medycznym na wszystkich etapach.